விந்திய மலைக்கு தெற்கிலுள்ள பகுதி, உலகிலேயே மிகமிகத் தொன்மையானது என்று வரலாற்று அறிஞர் கூறுவர்.
ஆங்கிலேயர் ஆட்சியில் தென்னாட்டின் பெரும்பகுதி சென்னை மாகாணம் என்றழைக்கப்பட்டது.
1967ஆம் ஆண்டு அறிஞர் அண்ணா அவர்களால் தமிழ்நாடு என்று பெயர் இடப்பட்டது.
தமிழ்நாடு சேர, சோழ, பாண்டியர் என்ற மூவேந்தர்களால் பண்டைக்காலம் முதல் ஆளப்பட்டு வந்தது.
தென்னாட்டின் தென்பகுதியைப் பாண்டியர்களும், மேற்குப் பகுதியை சேரர்களும், வடகிழக்குப் பகுதியைச் சோழர்களும் ஆண்டு வந்துள்ளனர்.
வரலாற்றுக் காலத்திற்கு முன்னர் குமரி முனைக்குத் தெற்கே உள்ள இந்துமாக்கடல் பகுதி, குமரிக் கண்டம் என்ற ஒரு பெருநிலப்பரப்பாக இருந்தது.
தலைச் சங்கம் பாண்டியர் தலைநகர் தென்மதுரையில் கூடியது.
பின்னர் தென்மதுரை உள்ளிட்ட பெரும்நிலப்பரப்பு கடலில் மூழ்கியதால் கபாடபுரத்தை தலைநகராக கொண்டு இடைச்சங்கம் நடைபெற்றது.
மதுரை மூதுரில் கடைச்சங்கம் நடைபெற்றது.
கடற்கோளால் மூழ்கிப்போன குமரிக் கண்டத்தில்தான், பல்லுயிர்களும் பெருகுதற்கேற்ற தட்பவெப்பச் சுழல் நிலவியது.
குமரிக் கண்டத்திற்கு முன்னதாக அப்பகுதியை உள்ளடக்கிய ஒரு பெரும் கண்டம், ஆப்பிரிக்காவையும், ஆஸ்திரேலியாவையும் இணைக்குமாறு நிலவியதென்றும், அக்கண்டத்தில் வாழ்ந்த லெமூர் என்ற குரங்கினத்தின் பெயரால் அக்கண்டம் லெமூரியா எனப்பெயர் பெற்றது.
முதல் மனித இனம் குமரிக்குத் தெற்கே இருந்த கண்டத்தில்தான் தோன்றியது.
சங்ககாலம் என்பது கடைச்சங்கத்தில் புலவர்கள் கூடி ஆய்வு செய்த காலமாகும். அது கி.மு. 200 முதல் கி.பி. 200 வரை 400 ஆண்டுகாலமாகும். கி.மு. 300 முதல் கி.பி. 300 வரை என்று கொள்வோரும் உண்டு.
கி.மு. – கி.பி. என்பது திருவள்ளுவரின் பிறப்பாண்டான கி.மு. 31ஆம் ஆண்டை மையமாக வைத்து கணக்கிடுவதாகும்.
சங்க இலக்கியம் என கிடைத்துள்ள நூல்கள் எட்டுத்தொகையும், பத்துப்பாட்டும் ஆகும். அவற்றிலுள்ள செய்யுள்களை கபிலர், பரணர், ஔவையார், நக்கீரர் முதலான பலநூறு புலவர்கள் இயற்றியுள்ளனர்.
கடைச்சங்க காலத்திற்கு தமிழின் பெருமைக்கு அடையாளமாக அரும்பெரும் இலக்கியமான தொல்காப்பியம் தோன்றியுள்ளது.
சங்ககாலத்திலேயே திருக்குறள் தோன்றி இருக்கிறது.
சங்ககாலத்தில் புகார் என்னும் காவிரி பும்பட்டினம், கொற்கை, முசிறி, தொண்டி, வஞ்சி முதலான பல துறைமுகங்கள் இருந்தன.
எகிப்து, யவனம், ரோம், சீனம் முதலான பல நாடுகளுடன் வணிகம் செய்து வந்தது தமிழகம்.
மொகன்-சா-தோரோ, ஹரப்பா முதலான பகுதிகளில் நிலவிய நகரமைப்பு, நாகரிகம் தென்னகத் தமிழ் மக்களின் நாகரிகத் தொடர்புடையதாக இருந்துள்ளது.
மலைகளும் அது சார்ந்த நிலமும் குறிஞ்சி காடுகளும் அது சார்ந்த நிலமும் முல்லை கடலும் கடற்கரை பகுதியும் நெய்தல் நீர்வளத்துடன் வயல் சுழ்ந்த பகுதி மருதம் கடும் வறட்சிக்கு உள்ளாகி திரிந்த நிலத்தை பாலை என வழங்கினர்.
பாண்டிய அரசர்களுள் பாண்டியன் முடத்திருமாறனும், தலையாங்கானத்து செருவென்ற நெடுஞ்செழியனும், சிலப்பதிகாரப் புகழ் பாண்டியன் நெடுஞ்செழியனும் குறிப்பிடத்தக்கவர்கள்.
சேரர் மரபில் வடக்கில் இமயம் வரை சென்று வெற்றிக் கொடி நாட்டியவர்களான இயமவரம்பன் நெடுஞ்சேரலாதன், சிலம்பு புகழ் சேரன் செங்குட்டுவன் ஆகியோர் புகழ் ஓங்கியவர்கள்.
சோழ மரபில் கரிகால் பெருவளத்தான், கிள்ளிவளவன் ஆகியோர் புகழ் மிக்கவர்கள்.
கரிகாலன் தனது ஆட்சியில் ஈழத்தை வென்று, அந்நாட்டவரைக் கைதிகளாக கொண்டு வந்து, அவர்களைக் கொண்டு காவிரி நதிக்குக் கரை கட்டினான்.
கல்லணை கரிகாலன் கட்டியதே.
இடைக்காலத்தில் வாழ்ந்த இராசராசசோழன், இராசேந்திர சோழன் ஆகியோர் வடபுலத்தை மட்டுமின்றி ஜாவகம், கடாரம் முதலான கீழ்த்திசைகளையும் வென்றதாக வரலாறு கூறுகிறது.
குறுநில மன்னராக விளங்கிய பாரி, ஓரி, காரி, நள்ளி, எழினி, பேகன், ஆய் ஆகிய எழுவரும் கடையெழு வள்ளல்கள் என்ற புகழுக்குரியவர்கள் சங்க காலத்தில் பெண்கள் உரிமை கொண்டவராக இருந்ததால், காதல் அடிபடையில் மண வாழ்க்கை அமைந்தது.
சங்ககால மக்கள் போரில் ஈடுபட்டு வீரமரணம் அடைந்தவர்களின் நடுகல்லையும், தமது முன்னோர்களையுமே வழிபட்டு வந்தனர்.
அறுவடை விழா, பொங்கல் விழா, இளவேனில் பருவவிழா போன்ற விழாக்களை மக்கள் கொண்டாடினர்.
தலைநகர்களில் இந்திரவிழாவும் கொண்டாடப்பட்டது.
உலகிலேயே மிகத் தொண்மையான வரலாற்றிஞர்களால் கருதப்படுவது – விந்தியமலைக்குத் தெற்கிலுள்ள பகுதி.
வரலாற்றுக்கு முற்பட்ட காலத்தில் கன்னியாகுமரிக்கும் குமரிக் கண்டம் அமைந்திருந்த பெருநிலப்பரப்பு.
மனித இனம் முதன் முதலில் தோன்றியதாகக் கருதப்படும் இடம் – லெமூரியா
திருவள்ளுவர் பறிந்த ஆண்டாகத் தமிழறிஞர்கள் கருதும் ஆண்டு – கி.மு. 31 இடைச் சங்கம் நடைபெற்ற நகரம் – கபாடபுரம்
