கி.மு. 6 ஆம் நூற்றாண்டின் விழிப்புணர்வு இயக்கங்கள்
சாக்ரட்டீஸ் போன்று கன்பு+சியஸ் ஒரு சிறந்த ஆசிரியர்.
ஒரு மனிதனின் ஒழுக்கம், என்பது, கடமைகள் என்னும் நடத்தைகளாலும், வரையறைகள் என்றும் சடங்குகளாலும் மாண்பு என்றும் இசையினாலும், உருவாக்கப்படுவதே என்று கன்பு+சியஸ் கூறினார்.
2000 வருடங்களுக்கு மேலாக கன்பு+சியஸின்த்துவம் சீனர்களின் சிந்தானையில் செல்வாக்குச் செலுத்துகிறது.
இந்த சமயத்தில் தான் ஜொராஸ்டர் (ஜராதுஸ்திரர்) பாரசீகத்தில் தோன்றி அவர்களுக்கு ஜொராஸ்டிரியனிஸம் மூலம் தந்தார்.
இந்தச் சமயத்தில் தான் ஜொராஸ்டர் (ஜராதுஸ்திரர்) பாராசீகத்தில் தோன்றி அவர்களுக்கு மேம்ப்பட்ட ஒரு சமூக – சமய அமைப்பை ஜொராஸ்டிரியனிஸம் மூலம் தந்தார்.
ஜொராஸ்டிரிய மதத்தை தோற்றுவித்த ஜொராஸ்டர் கி.மு.
600 ல் வட மேற்கு ஈரானில் பிறந்தார்.
சூரியன் – ஒளி – நெருப்பு ஆகியவற்றின் உருவமாக உள்ள மஸ்தா என்னும் அகூர மஸ்தா என்பதை ஒரே தெய்வமாக வழிப்படும்படி அவர் வலியுறுத்தினார்.
பாரசீகர்களின் புனித (மறை) நூலாக உள்ள ஜெண்ட அவஸ்தா, ஜெராஸ்டரது போதனைகளைக கொண்டு உள்ளது.
கி.மு. 6 ஆம் ஆண்டில் சமணம், பௌத்தம் அக்காலத்திற்கேற்ற தேவையான அதிக மாற்றங்களைக் கொண்டு வந்தன.
சமணம் ரிக் வேத மதத்தைப் போன்று பழமையானது. இது 27 புதிய சமுதாய – சமய நெறிகளைக் கொண்டு வந்தது.
இப்போதகர்கள் தீர்த்தங்கரர்கள் என்று அழைக்கப்பட்டனர்.
23வது மற்றும் 24வது தீர்த்தங்கரர்கள் மட்டுமே வரலாற்று நாயகர்களாக கருதப்படுகின்றனர்.
23 வது தீர்த்தங்கரராகிய பார்சவ நாதர், ஒரு இளவரசர் ; இவர் மகாவீரருக்கு 250 ஆண்டுகட்கு முன்பு வாழ்ந்தவர்.
24வது தீர்த்தங்கரரான வருத்தமானர் கி.மு. 599 ல் வைசாலி என்ற நகரின் அருகே உள்ள குந்த கிராமத்தில் அரச குடும்பத்தில் பிறந்தார்.
இவருடைய தந்தை சித்தார்த்தர், தாயார் திரிசலை.
வர்த்தமானர் யசோதா என்ற பெண்ணை மனந்து அவர்களுக்கு ஒரு பெண் குழந்தை பிறந்தது.
பெற்றோர் இறந்த பின் தன் உலக வாழ்க்கையை வெறுத்து, துறவறத்தை மேற்கொண்டார்.
சுமார் பன்னிரெண்டு ஆண்டுகள் கடுந்தவம் புரிந்து அலைந்து திரிந்து, வர்த்தமானார் தனது 42 வது வயதில் உண்மையான ஞானம் (ஞான ஒளியை) (உண்மை அறிவு ) பெற்றார்.
வர்த்தமானர் பின் ஜீனர் (ஆசைகளை வென்றவர்) அல்லது மகாவீரர் ( பெரிய வீரர் என்றழைக்கப்பட்டார்.
இவர் தனது 72 வயதில் இராஜகிருகத்தின் அருகில் உள்ள பாவா என்னும் இடத்தில் உயிர் நீத்தார்.
அவர் ‚ மும்மணிகள் ( மூன்று ரெத்தினம்) எனப்படும் நல்லறிவு, நன்னம்பிக்கை மற்றும் நன்னடத்தை என்பவைகளை போதித்தார்.
மகாவீரர், அகிம்சை மற்றும் எந்த உயிரினங்களையும் துன்புறுத்தாமை ஆகியவற்றில் அதிக நம்பிக்கை வைத்திருந்தார்.
மகாவீரர் போதித்த நன்னடத்தை நெறி ஐந்து பிரிவுகளுடையது. ஆவை 1) உயிர்களுக்கு தீங்கு செய்யாமல் இருப்பது. 2) பொய் பேசாமல் இருப்பது 3) (திருடாமை) களவு செய்யாமை 4) உடமை தவிர்த்தல் 5) பிரம்மச்சரியம் கடைபிடிப்பது.
அறநூல்கள், சிலப்பதிகாரம், ஐங்குறுங் காப்பியங்கள், இலக்கண நூலான யாப்பெருங்கலம் போன்ற நூல்கள் சமண ஆசிரியர்களால் எழுதப்பட்டது.
அங்கங்கள் உபங்கங்கள் கல்ப சாஸ்திரம் போன்றவை தலைச்சிறந்த சமண சமய இலக்கியங்களாகும்.
புத்த மதத்தை தோற்றுவித்தவர் சித்தார்த்தர் இவரது தந்தை சுத்தோத்தனர், தலைமை சாக்கிய குலத் தலைவர், இவரது அன்னை மாயா இவர் கி.மு. 567 ல் நேபாளத்தின் தெராய் என்ற பகுதியில் லும்பினி என்ற இத்டதில் பிறந்தாhர்.
இவருக்கு செல்வமும், மகிழ்;ச்சியும் நிறைந்த வாழ்க்சைச் சூழல் இருந்தது. இவர் எஸ்தோரை என்ற இளவரசியை மனந்து இராகுலன் என்ற ஆண் மகனை பெற்றார்.
இவர் தனது 29வது வயதில் மனைவி யசோதரையையும், மகன் இராகுலனையும் விட்டு வெளியேறி ஒவ்வொரு சுற்றி திரிந்தார்.
இறுதியில் எல்லாவற்றையும் விடுத்து நிரஞ்சனா ஆற்றின் கரையோரும் உள்ள உருவெலா என்ற கிராமத்தில் உள்ள அரசர் மரத்தியடியில் ( போதி மரம்) அமர்;;ந்து தியாணம்.
49 வது நாளில் மெய் அறிவை பெற்றார். அதன் பிறகு புத்தர் ( மெய் அறிவு பெற்றவர்) என்று அழைக்கப்பட்டார்.
இவர் மெய் அறிவு பெற்ற இடம் புத்தகயா என்று பெயர் பெற்றது.
இவரது முதல் சொற்பொழிவு தர்ம சக்கர பிரவர்த்தனா (தர்மச் சக்கரச் சுழற்சியின் தொடக்கம்) என்று சிறப்பிக்கப்படுகிறது.
கபிலவஸ்து, மகதம், மற்றும் கோசலத்தை சார்ந்த அரச குடும்பங்கள் பௌத்த மதத்திற்கு ஈர்க்கப்பட்டனர்.
கி.மு.487-ல் தனது எண்பதாவது வயதில் குசிநகரம் என்ற இடத்தில் இயற்கை எய்தினார்.
சாரநாத்தில் புத்தர் நிகழ்த்திய முதல் சமய சொற்பொழிவு அவரது சித்தாந்தங்களை கொண்டிருந்தது. அவரது போதனைகளின் சாராம்சம் நான்கு சிறந்த உண்மைகள் மற்றும் ‘அட்டசீலம்’ என்ற ‘எண்வழிப்பாதையில்’ அடங்கியுள்ளது.
புத்தரின் திருமறை பீடகங்கள் என்றழைக்கப்படுகிறது.
இவை மூன்று பிரிவுகளாக பிரிக்கப்படுகிறது. அவை சுத்த, வினைய, மற்றும் அபிதம்ம பீடகம் ஆகும்.
