கம்பராமாயணம்
| தாதுகு சோலை தோறும் சண்பகக் காடு தோறும் போதவிழ் பொய்கை தோறும் புதுமணத் தடங்கள் தோறும் மாதவி வேலிப் பூக வணந்தொரும் வயல்கள் தோறும் ஓதிய உடம்பு தோறும் உயிரென உலாய தன்றே – கம்பர் |
சொற்பொருள்:
- தாது – மகரந்தம்
- பொது – மலர்
- பொய்கை – குளம்
- பூகம் – கமுகம்
ஆசிரியர் குறிப்பு:
- பெயர் – கம்பர்
- ஊர் – நாகை மாவட்டம் மயிலாடுதுறைக்கு அருகில் உள்ள தேரழுந்தூர்.
- ஆதரித்தவர் – சடையப்ப வள்ளல்
- இயற்றியவை – சடகோபர் அந்தாதி, ஏரெழுபது, சிலை எழுபது, சரஸ்வதி அந்தாதி, திருக்கை வழக்கம்.
- காலம் – கி.பி. ஒன்பதாம் நூற்றாண்டு என்றும் பன்னிரெண்டாம் நூற்றாண்டு என்றும் கூறுவர்.
- கம்பர், வடமொழியில் வால்மீகி எழுதிய இராமாயணத்தைத் தழுவித் தமிழில் காப்பியம் இயற்றினார்.
- இயற்றிய அந்நூலுக்கு “இராமாவதாரம்” எனப் பெயரிட்டார்.
- அதுவே கம்பராமாயணம் என் வழங்கப்படுகிறது.
- எனவே, இது வழிநூல் எனப்படுகிறது.
- கதை மாந்தரின் வடசொற் பெயர்களைத் தொல்காப்பிய முறைப்படி தமிழ்ப்படுத்திய பெருமைக்குரியவர் கம்பர்.
நூல் குறிப்பு:
- கம்பராமாயணம் ஆறு காண்டங்களை உடையது.
- அவை பால காண்டம், அயோத்தியா காண்டம், ஆரணிய காண்டம், கிட்கிந்தா காடம், சுந்தர காண்டம், யுத்த காண்டம் ஆகும்.
- இப்பாடல் பால காண்டத்தில் உள்ளது.
- தற்போதைய உத்திரபிரதேச மாநிலத்தில் பாயும் சரயு நதியின் வளம் இதில் கூறப்பட்டுள்ளது.