Table of Contents

10TH TAMIL சங்க இலக்கியத்தில் அறம்

தமிழர் பொருள் ஈட்டி அறம்செய்து இன்புற்றனர்.
இல்வாழ்க்கையை அறவாழ்க்கையாகக் கொண்டனர்.
உலகே பரிசாகக் கிடைத்தாலும் பழிதரும் செயல்களைச் செய்ய மறுத்தனர்.
சங்க காலத்தில் அறத்தை மனித உறவின் மையமாகக் கொண்டிருந்தனர்.
சமயக் கலப்பில்லாத மானிட அறம் இயல்பாக நிலவிய காலம், சங்ககாலம்.

JOIN OUR TELEGRAM CHANNEL – T.ME/TNPSC_WINNERS

சங்க கால அறங்கள்

மனிதர்கள் அனைவரும் பொதுவிதியான “அறத்தை” ஏற்க வேண்டும்.
சங்க காலத்திற்குப் பிந்தைய அற இலக்கியங்களின் காலத்தை அறநெறிக்காலம் என்பர்.
அறநெறிக்கால அறங்கள் சமயம் சார்ந்தவை.
ஆனால், சங்க கால அறங்கள் இயல்பானவை, சமய சார்பற்றவை.

திறனாய்வாளர் ஆர்னால்டு

“கவிதை வாழ்க்கையின் திறனாய்வு” என்று கூறியவர் = திறனாய்வாளர் ஆர்னால்டு.

சங்க அறங்கள்

சங்ககால வாழ்க்கையில் இருந்து உருவான அறங்களே சங்க இலக்கியத்தில் பதிவு பெற்றுள்ளன.
சங்க அறங்கள் சமயங்களிடமிருந்து இரவல் பெறப்பட்டவை அல்ல.

அறத்தில் வணிக நோக்கம் கொள்ளாமை

அறம் செய்வதில் வணிக நோக்கம் இருக்கக் கூடாது என சங்ககால மக்கள் நினைத்தனர்.
இப்பிறப்பில் அறம் செய்தால் அதன் பயனை மறுபிறப்பில் பெறலாம் என்ற வணிக நோக்கு கூடாது எனக் கூறப்பட்டது.
இதனை,

“இம்மைச் செய்தது மறுமைக்கு ஆம்எனும்

அறவிலை வணிகன் ஆஅய் அல்லன்”

– புறநானூறு

இப்புறநானூற்று பாடலின் மூலம் சங்ககால வள்ளல்களில் ஒருவரான ஆய் பற்றி ஏணிச்சேரி முடமோசியார் குறிப்பிட்டுள்ளார்.

அரசியல் அறம்

சங்ககாலத்தில் அரசனின் அறங்களாக குறிக்கப்பட்டவை = செங்கோல், வெண்கொற்றக்குடை.
“குற்றங்கள், அறத்தின் அடிப்படையில் ஆராய்ந்து தண்டனை வழங்கப்பட வேண்டும்” என்று கூறிய புலவர் = ஊன் பொதிப் பசுங்குடையார்.
மதுரைக்காஞ்சி நூலில் அமைச்சர்களை பற்றி “நன்றும் தீதும் ஆய்தலும் அன்பும் அறனும் காத்தலும்” அமைச்சர் கடமை எனக் கூறுகிறது.

நன்றும் தீதும் ஆய்தலும் அன்பும் அறனும் காத்தலும்

– மதுரைக்காஞ்சி

“செம்மை சான்ற காவிதி மாக்கள்” என்று அமைச்சர்களை “மாங்குடி மருதனார்” போற்றுகிறார்.
“காவிதி மாக்கள்” என்று மாங்குடி மருதனார் குறிப்பிடுவது = அமைச்சர்கள்.

அறம் கூறும் அவையம்

அறம் கூறும் அவையம் பற்றி “அறம் அறக் கண்ட நெறிமான் அவையம்” என்று புறநானூறு கூறுகிறது.
“அறம் அறக் கண்ட நெறிமான் அவையம்” என்ற அடிகள் இடம்பெற்றுள்ள நூல் = புறநானூறு.
இலக்கியங்கள் குறிப்பிடும் சிறப்பு பெற்ற அவையம் = உறையூரில் இருந்தது.
மதுரையில் இருந்த அவையம் பற்றி குறிப்பிடும் நூல் = மதுரைக்காஞ்சி.

போர் அறம்

போர் அறம் என்பது வீரமற்றோர், புறமுதுகிட்டோர், சிறார், முதியோர் ஆகியோரை எதிர்த்துப் போர் செய்யாமையைக் குறிக்கிறது.
போரின் கொடுமையிலிருந்து பசு, பார்ப்பனர், பெண்கள், நோயாளர், புதல்வரைப் பெறாதவர் ஆகியோருக்குத் தீங்கு வராமல் போர் புரிய வேண்டும் என்று ஒரு புறப்பாடல் கூறுகிறது.
போரின் கொடுமையிலிருந்து பசு, பார்ப்பனர், பெண்கள், நோயாளர், புதல்வரைப் பெறாதவர் ஆகியோருக்குத் தீங்கு வராமல் போர் புரிய வேண்டும் எனக் கூறும் நூல் = புறநானூறு.
தம்மைவிட வலிமை குறைந்தாரோடு போர் செய்வது கூடாது என்பதை ஆவூர் மூலங்கிழார் குறிப்பிட்டிருக்கிறார்.

எறியார் எறிதல் யாவணது எறிந்தோர்

எதிர்சென்று எறிதலும் செல்லான்

– புறம் 301.

தம்மைவிட வலிமை குறைந்தாரோடு போர் செய்வது கூடாது எனக் கூறிய புலவர் = ஆவூர் மூலங்கிழார்.
தம்மைவிட வலிமை குறைந்தாரோடு போர் செய்வது கூடாது எனக் கூறியுள்ள நூல் = புறநானூறு
“எறியார் எறிதல் யாவணது எறிந்தோர் எதிர்சென்று எறிதலும் செல்லான்” என்ற அடிகள் இடம்பெற்றுள்ள நூல் = புறநானூறு.

கொடை

ஒரு மனிதன் தன்னுடைய மகிழ்ச்சியை மறந்து மற்றவர் மகிழ்ச்சியை நாடுவதுதான் உண்மையான மகிழ்ச்சி.
அதாவது தன் மகிழ்ச்சியை மறப்பதுதான் மகிழ்ச்சி.

செல்வத்துப் பயனே ஈதல்

துய்ப்பேம் எனினே தப்புந பலவே

– புறம் 189:7-8

“செல்வத்துப் பயனே ஈதல்” என்ற அடிகள் இடம்பெற்ற நூல் = புறநானூறு.
“செல்வத்துப் பயனே ஈதல்” என்ற அடிகளை கூறிய புலவர் = மதுரைக் கணக்காயனார் மகனார் நக்கீரனார்
ஏழு கொடை வள்ளல்கள் பற்றிய குறிப்பு இடம்பெற்றுள்ள சங்க இலக்கியம் = சிறுபாணாற்றுப்படை.
எழுவரின் கொடைப் பெருமை சிறுபாணாற்றுப்படையிலும் புறநானூற்றின் பெருஞ்சித்திரனார் பாடலிலும் பதிவு செய்யப்பட்டிருப்பது குறிப்பிடத்தக்கது.
ஆற்றுப்படை இலக்கியங்கள், கொடை இலக்கியங்களாகவே உள்ளன.
பதிற்றுப்பத்து சேர அரசர்களின் கொடைப் பதிவாகவே உள்ளது.
வள்ளல்கள் “இல்லோர் ஒக்கல் தலைவன்”, “பசிப்பிணி மருத்துவன்” என்றெல்லாம் போற்றப்பட்டனர்.

பிடவூர்க்கிழான் மகன் பெருஞ்சாத்தன்

வழங்குவதற்குப் பொருள் உள்ளதா? என்று கூடப் பார்க்காமல் கொடுக்கும் பிடவூர்க்கிழான் மகன் பெருஞ்சாத்தனை நக்கீரர் பாராட்டுகிறார்.
பிடவூர்க்கிழான் மகன் பெருஞ்சாத்தனை பாராட்டியவர் = நக்கீரர்.

புலவர் பெரும்பதுமனார்

வள்ளலின் வறுமை இரவலனின் வறுமை என்று பெரும்பதுமனார் குறிப்பிடுகிறார்.

வள்ளல் அதியன்

உலகமே வறுமையுற்றாலும் கொடுப்பவன் அதியன் என்கிறார் ஔவையார்.
“உலகமே வறுமையுற்றாலும் கொடுப்பவன்” என்று யாரை ஔவையார் குறிபிடுகிறார் = வள்ளல் அதியன்,

ஆடுகோட்பாட்டுச் சேரலாதன்

இரவலர் வராவிட்டாலும் அவர்களைத் தேடி வரவழைத்தல் ஆடுகோட்பாட்டுச் சேரலாதனின் இயல்பு என்கிறார் நச்செள்ளையார்.
இரவலர் வராவிட்டாலும் அவர்களைத் தேடி வரவழைத்து கொடுப்பவன் என்று நச்செள்ளையார் குறிப்பிடுவது = ஆடுகோட்பாட்டுச் சேரலாதன்.

வள்ளல் பேகன்

பேகன் மறுமை நோக்கிக் கொடுக்காதவன் என்கிறார் பரணர்.
“மறுமை நோக்கிக் கொடுக்காதவன்” என்று பரணர் குறிப்பிடுவது = வள்ளல் பேகனை.
“பேகன் மறுமை நோக்கிக் கொடுக்காதவன்” எனக் குறிப்பிடும் புலவர் = பரணர்.

வள்ளல் குமணன்

தன்னை நாடி வந்த பரிசிலன் பொருள் பெறாமல் திரும்புவது, தான் நாட்டை இழந்த துன்பத்தைவிடப் பெருந்துன்பம் எனக் குமணன் வருந்தியதாகப் பெருந்தலைச் சாத்தனார் குறிப்பிட்டுள்ளார்.

மலையமான் திருமுடிக்காரி

எல்லாவற்றையும் கொடுப்பவன் என்று மலையமான் திருமுடிக்காரியைக் கபிலர் பாராட்டுகிறார்.
எல்லாவற்றையும் கொடுப்பவன் என கபிலர் பாராட்டுவது = மலையமான் திருமுடிக்காரியை.
எல்லாவற்றையும் கொடுப்பவன் மலையமான் திருமுடிக்காரி எனக் கூறிய புலவர் = கபிலர்.

அக இலக்கியங்களில் ஈதல்

ஈயாமை இழிவு, இரப்போர்க்கு ஈயாது வாழ்தலைவிட உயிரை விட்டுவிடுதல் மேலானது என்றெல்லாம் கலித்தொகையில் கூறப்பட்டுள்ளது.
ஈதல் பற்றி குறிப்பிட்டுள்ள அக இலக்கிய நூல் = கலித்தொகை.
ஈயாமை இழிவு, இரப்போர்க்கு ஈயாது வாழ்தலைவிட உயிரை விட்டுவிடுதல் மேலானது எனக் கூறப்பட்டுள்ள அக இலக்கியம் = கலித்தொகை.

பெருஞ்சித்திரனாரின் பேருள்ளம்

வள்ளல்கள் மட்டுமன்றிப் புலவர்களும் ஈந்து மகிழ்ந்ததை இலக்கியம் பதிவு செய்துள்ளது.
தான் பெற்றதைப் பிறருக்கு வழங்கும் பெருஞ்சித்திரனாரின் பேருள்ளம் புறநானூற்றில் புலப்படுத்தப்பட்டிருக்கிறது.

உதவி

உதவி செய்தலை ஈழத்துப் பூதன் தேவனார் ‘உதவியாண்மை’ என்று குறிப்பிடுகிறார்.
உதவி செய்தலை “உதவியாண்மை” எனக் குறிப்பிட்ட புலவர் = ஈழத்துப் பூதன் தேவனார்.

பிறர் நோயும் தம் நோய்போல் போற்றி அறன்அறிதல்

சான்றவர்க்கு எல்லாம் கடன்

– கலி.139

“பிறர் நோயும் தம் நோய்போல் போற்றி அறன்அறிதல் சான்றவர்க்கு எல்லாம் கடன்” என்ற அடிகள் இடம்பெற்றுள்ள நூல் = கலித்தொகை.
“பிறர் நோயும் தம் நோய்போல் போற்றி அறன்அறிதல் சான்றவர்க்கு எல்லாம் கடன்” என்று குறிப்பிடும் புலவர் = நல்லந்துவனார் கலித்தொகையில் குறிப்பிட்டுள்ளார்.
பிறர் துன்பத்தைத் தம் துன்பமாகக் கருதி, உதவுதல் பற்றி நல்லந்துவனார் கலித்தொகையில் குறிப்பிட்டுள்ளார்.

நல்வேட்டனார்

‘உண்மையான செல்வம் பிறர்துன்பம் தீர்ப்பது தான்’ என்கிறார் நல்வேட்டனார்.
“’உண்மையான செல்வம் பிறர்துன்பம் தீர்ப்பது தான்” எனக் கூறியவர் = நல்வேட்டனார்.

சான்றோர் செல்வம் என்பது சேர்ந்தோர்

புன்கண் அஞ்சும் பண்பின்

மென்கண் செல்வம் செல்வம் என்பதுவே

– நற்றினை. 210

“சான்றோர் செல்வம் என்பது சேர்ந்தோர் புன்கண் அஞ்சும் பண்பின் மென்கண் செல்வம்” என்ற அடிகள் இடம்பெற்றுள்ள நூல் = நற்றிணை.

பெருங்கடுங்கோ

உறவினர் கெட, வாழ்பவனின் பொலிவு அழியும் என்று பெருங்கடுங்கோ குறிப்பிடுகிறார்.
இதனால்தான் ‘செல்வம் என்பது சிந்தையின் நிறைவு’ என்கிறது தமிழ் இலக்கியம்.

சீன நாட்டுத் தாவோயியம்

‘நிறைவடைகிறவனே செல்வன்’ என்று கூறுகிறது சீன நாட்டுத் தாவோயியம்.

வாய்மை

வாய்மை பேசும் நாவே உண்மையான நா என்ற கருத்தை, “பொய்யாச் செந்நா”,”பொய்படுபறியா வயங்கு செந்நா” என்று இலக்கியங்கள் கூறுகின்றன.
நாக்கு ஓர் அதிசயத் திறவுகோல் என்பார்கள்.
உண்மையின் கதவையும், துன்பத்தின் கதவையும் திறப்பது = நாக்கு.

பிழையா நன்மொழி

‘பிழையா நன்மொழி’ என்று வாய்மையை நற்றிணை குறிப்பிடுகின்றது
“பிழையா நன்மொழி” என்று நற்றிணை குறிப்பிடுவது = வாய்மையை
“பிழையா நன்மொழி” எனக் குறிப்பிடும் நூல் = நற்றிணை.

முதல் தரமான அறங்கள்

மூன்றாம் தரமான அறங்கள் = தாம் சிந்திக்காமல் பிறர் சொல்ல அறியும் .அறம்
இரண்டாம் தரமான அறங்கள் = சிந்தித்து அறிந்து கொள்ளும் அறம்.
முதல் தரமான அறங்கள் = இயல்பாக அறியும் அறம்.
சங்க இலக்கியங்கள் காட்டும் அறங்கள், முதல் தரமானவை.

போதிதர்மர்

கி.பி.(பொ.ஆ.) ஆறாம் நூற்றாண்டின் தொடக்கத்தில் காஞ்சி மாநகரத்துச் சிற்றரசர் ஒருவர் போதிதர்மர் என்னும் சமயப்பெயர்பூண்டு சீனாவுக்குச் சென்றார்.
பௌத்த சமயத் தத்துவத்தின் ஒரு பிரிவைப் போதித்தார்.
அதிலிருந்து உருவானதே “ஜென்” தத்துவம்.
இது, பின்னர் ஜப்பான் முதலிய நாடுகளுக்கும் பரவிச் செழித்து விளங்கியது.
போதி தருமருக்குச் சீனர்கள் கோவில் கட்டி சிலை வைத்து இன்றளவும் வணங்கி வருவது குறிப்பிடத்தக்கது.

10TH TAMIL சங்க இலக்கியத்தில் அறம்

10TH TAMIL சங்க இலக்கியத்தில் அறம்