Table of Contents

1956 க்கு பிறகு புதிய மாநிலங்கள்

புதிய மாநிலங்கள் உருவாக்க காரணம்

1953 ஆம் ஆண்டு காந்தியத் தலைவர் பொட்டி ஸ்ரீராமலுவின் உண்ணாவிரதத்தின் விளைவாக ஆந்திரப் போராட்டம் வெடித்தது. அதே ஆண்டில் ஆந்திரா மாநிலம் உருவாக்கப்பட்டது.
இதைத் தொடர்ந்து 1955ல் பசல் அலி தலைமையிலான மாநில மறுசீரமைப்பு ஆணையம் (SRC – State Reorganisation Committee) நியமிக்கப்பட்டது.
நான்கு வகையான மாநிலங்களை மாநிலங்கள் மற்றும் யூனியன் பிரதேசங்கள் என இரண்டு வகைகளாகப் பிரிக்கவும், அத்துடன் முன்னாள் பகுதி B மாநிலமான ஹைதராபாத்தை ஆந்திரப் பிரதேசத்துடன் இணைக்கவும் SRC பரிந்துரைத்தது.
மறுசீரமைப்புத் திட்டத்தைச் செயல்படுத்த, மாநிலங்கள் மறுசீரமைப்புச் சட்டம், 1956, இந்திய அரசியலமைப்பின் 4வது பிரிவின் கீழ் நாடாளுமன்றத்தால் இயற்றப்பட்டது.
மாநிலங்கள் மறுசீரமைப்புச் சட்டத்தை நடைமுறைப்படுத்துவதற்காக, அரசியலமைப்பு 7வது அரசியலமைப்புத் திருத்தத்தை அறிமுகப்படுத்தியது, இது அக்டோபர் 19, 1956 அன்று இந்திய ஜனாதிபதியின் ஒப்புதலைப் பெற்றது.
இந்தத் திருத்தம், அப்போது இருந்த மாநிலங்களின் பகுதிகள் மற்றும் எல்லைகளை மாற்றியமைத்து புதிய மாநிலங்களை உருவாக்கியது மட்டுமல்லாமல், பகுதி A, பகுதி B மற்றும் பகுதி C மாநிலங்கள் நீக்கப்பட்டு, சில பகுதிகளை யூனியன் என பெயரிடுவதற்கும் வழிவகுத்தது. பிரதேசங்கள்.
1956 ஆம் ஆண்டின் மாநில மறுசீரமைப்புச் சட்டம் மாநிலங்களின் எண்ணிக்கையை 27ல் இருந்து 14 ஆகக் குறைத்தது.
ஆந்திரப் பிரதேசம், பம்பாய் கேரளா, மத்தியப் பிரதேசம், மெட்ராஸ், மைசூர், பஞ்சாப் மற்றும் ராஜஸ்தான் ஆகியவை 1956 இல் மாநில மறுசீரமைப்பின் விளைவாக உருவாக்கப்பட்ட புதிய மாநிலங்கள்.
அதைத் தொடர்ந்து, நாடாளுமன்றம் அவ்வப்போது பல்வேறு மறுசீரமைப்புச் சட்டங்களை இயற்றியது, இதன் விளைவாக ஏற்கனவே உள்ள மாநிலங்கள் இரண்டாகப் பிரிக்கப்பட்டன.

இந்தியாவின் 15 வது மாநிலம்

196௦-ம் ஆண்டு “பம்பாய் மறுசீரமைப்பு சட்டம், 196௦” (Bombay Reorganisation Act, 1960) படி, பம்பாய் மாகாணம், மகாராஸ்டிரா மற்றும் குஜராத் என்ற இரண்டு மாநிலங்களாக பிரிக்கப்பட்டது. இந்தியாவின் 15-வது மாநிலமாக (15^th State – Gujarat) “குஜராத்” உதயமாகியது.

10 வது சட்டத் திருத்தம் 1961

இந்தியா சுதந்திரம் அடைந்த பிறகும், அதாவது 1954 வரை, தாத்ரா மற்றும் நாகர் ஹவேலி பகுதி, போர்த்துகீசியர்கள் வசம் இருந்தது. 1961-ம் ஆண்டு “1௦-வது சட்டத் திருத்தத்தின்” (10^th Amendment Act of 1961) மூலம் இந்தியப் பகுதியாக மாற்றி, அதனை யூனியன் பிரதேசமாக அறிவிக்கப்பட்டது.

12 வது சட்டத்திருத்தம் 1962

போர்த்துகீசிய கட்டுப்பாட்டில் இருந்த இப்பகுதிகள், இராணுவ நடவடிக்கையின் மூலம், 1961-ம் ஆண்டு இந்தியாவுடன் இணைக்கப்பட்டு, பின்னர் 1962-ம் ஆண்டு “12-வது சட்டத் திருத்தம், 1962” (12^th Amendment Act of 1962) படி யூனியன் பிரதேசமாக அறிவிக்கப்பட்டது. 1987-ம் ஆண்டு கோவா தனியாக பிரிக்கப்பட்டு, தனி மாநிலமாக அறிவிக்கப்பட்டது.

14-வது சட்டத் திருத்தம் 1962

பிரெஞ்ச் அரசின் கட்டுப்பாட்டில் இருந்த புதுச்சேரி, காரைக்கால், மாகே, ஏனாம் போன்ற பகுதிகள் 1954-ம் ஆண்டு இந்தியாவிடம் ஒப்படைக்கப்பட்டன. “1962, 14-வது சட்டத் திருத்தத்தின்” (14^th Amendment Act of 1962) மூலம் யூனியன் பிரதேசமாக அறிவிக்கப்பட்டது

இந்தியாவின் 16 வது மாநிலம்

“1962 நாகாலாந்து மாநில சட்டத்தின்” (Nagaland state Act 1962) படி, 1963-ம் ஆண்டு டிசம்பர் 1-ம் தேதி முதல், இந்தியாவின் 16-வது மாநிலமாக (16^th State – Nagaland) நாகாலாந்து உதயமாகியது.

இந்தியாவின் 17 வது மாநிலம்

“1966 பஞ்சாப் மறுசீரமைப்பு சட்டத்தின்” (Punjab Reorganisation Act, 1966) படி, பஞ்சாப் இரண்டாக பிரிக்கப்பட்டு, இந்தியாவின் 17-வது மாநிலமாக “ஹரியானா” (17^th State – Haryana) உருவாக்கப்பட்டது.

ஷா ஆணையம்

சண்டிகர் பகுதி தனி யூனியன் பிரதேசமாக அறிவிக்கப்பட்டது. இதனைத் தொடர்ந்து “மாஸ்டர் தாரா சிங்” (Master Tara Singh) தலைமையில் பஞ்சாப் மக்கள், தனி மாநிலக் கோரிக்கையை முன்வைத்து கிளர்ச்சியில் ஈடுபட்டனர். இதற்காக அமைக்கப்பட்ட “ஷா ஆணையத்தின்” (Shah Commission) பரிந்துரையின் படி, பஞ்சாபி மொழி பேசுவோருக்கு பஞ்சாப் மாநிலமும், இந்தி பேசுவோருக்கு அறியானாவும் அமைக்கப்பட்டன. மலைப் பகுதிகள் அருகாமையில் இருந்த ஹிமாச்சலப்பிரதேசத்தோடு இணைக்கப்பட்டது.

இந்தியாவின் 18 வது மாநிலம்

1971-இல் தனி யூனியன் பிரதேசமாக அறிவிக்கப்பட்ட ஹிமாச்சலப் பிரதேசம் இந்தியாவின் 18-வது மாநிலமாக (18^th State – Himachal Pradesh) ஜனவரி 25, 1971-ல் இருந்து செயல்பட்டது.

மணிப்பூர், மேகாலயா, திரிபுரா மாநிலங்கள் உருவாக்கம்

மொழிவாரி மாநிலங்கள் அமைக்கப்பட்டதில், பெரும் மாற்றம் ஏற்பட்டது வடகிழக்கு மாநிலங்களில் தான். மணிப்பூர் மாநிலம், இந்தியாவின் 19-வது மாநிலமாகவும் (19^th State – Manipur), திரிபுரா 2௦-வது மாநிலமாகவும் (20^th State – Tripura), மேகாலயா 21-வது மாநிலமாகவும் (21^st State – Meghalaya) உருவாகின.

இந்தியாவின் 22 வது மாநிலம்

1947 வரை, சிக்கிம் சுதந்திர அரசினை சோக்யால் அரச குடும்பம் ஆண்டு வந்தது. சுதந்திரத்திற்கு பிறகு, சிக்கிம் இந்தியாவல் பாதுக்காக்கப்பட்ட பகுதியானது. 1974-ம் ஆண்டு சிக்கிம் இந்தியாவுடன் இணைந்து செயல்பட விருப்பம் தெரிவித்தது. இதற்காக 1974-ம் ஆண்டு 35-வது சட்டத் திருத்தும் (35^th Amendment Act of 1974) மேற்கொள்ளப்பட்டது. இதற்காக அரசியல் அமைப்பு சட்டத்தில்,

புதிய விதியாக விதி 2-A சேர்க்கப்பட்டது (Article 2-A)
புதிய அட்டவணை 1௦ சேர்க்கப்பட்டது (Schedule 10)

ஆனால் சிக்கிம் மக்கள் இதனை விரும்பவில்லை. 1975-ம் ஆண்டு சிக்கிம் மக்களிடையே நடத்தப்பட்ட வாக்கெடுப்பில், இந்தியாவுடன் இணைய விருப்பம் தெரிவிக்கப்பட்டது. இதற்காக 1975-ம் ஆண்டு 36-வது சட்டத் திருத்தும் (36^th Amendment Act of 1975) மேற்கொள்ளப்பட்டு, சிக்கிம் இந்தியாவின் 22-வது மாநிலமாக (22^nd State – Sikkim) சேர்க்கப்பட்டு, விதி 2-A மற்றும் 1௦-வது அட்டவணை நீக்கம் செய்யப்பட்டு, புதிதாக விதி 371-F (Article 371-F) சேர்க்கப்பட்டு, அம்மாநிலத்திற்கு சிறப்பு சலுகைகள் வழங்கும் சட்டம் நிறைவேற்றப்பட்டது.

பிற மாநிலங்கள்

23-வது மாநிலம் = மிசோராம்
24-வது மாநிலம் = அருணாச்சலப் பிரதேசம்
25-வது மாநிலம் = கோவா
26-வது மாநிலம் = சத்திஸ்கர்
27-வது மாநிலம் = உத்திரகாண்ட்
28-வது மாநிலம் = ஜார்க்கண்ட்
29-வது மாநிலம் = தெலுங்கானா